„ Jesteś drogim skarbem- moją kochaną Polską…” tak zgodnie deklarowali twórcy patriotycznego widowiska; p. M. Jakubowska, p. A. Samborowska- Zajdel i Uczniowie klas siódmych i szóstych oraz członkowie szkolnego chóru, w swoim debiucie scenicznym. Piękna, wymowna i symboliczna scenografia ( aut. p. A. Dubis ) pozwoliła uczestnikom spotkania zagłębić się w polskie, często bolesne karty przeszłości… Owa data niezwykła- 11 listopada 1918 roku -i jej obecna 99 rocznica-święto odzyskania niepodległości , stało się dla wszystkich zebranych dniem refleksji nad historią i współczesnością naszej Ojczyzny. Inaczej niż zwykle spojrzeliśmy na Polskę… Wiedzeni przez tragiczne dzieje i pamiętne lata, przez krew, łzy, ofiarę pokoleń, przez rozpacz, utracone nadzieje i bezsilność „ dotarliśmy do przystanku Niepodległość”. Czas wspomnień wzbogacały podniosłe wiersze i wzruszające- śpiewane brawurowo- pieśni patriotyczne oraz scenki historyczne. Te, niczym teatralne „ rekonstrukcje” malowały przed widownią bogactwo detali sytuacyjnych, kostiumowych, scenograficznych i dekoracyjnych . „ Od kajdan wolni przywróćmy sny, by Biały Orzeł nie uronił łzy”- śpiewali chórzyści. I zapewniali nutą rzewną w pięknych solówkach: „ Mówimy i myślimy dzisiaj o Polsce”, bo…
„ Polska Niepodległa- Niepokorna ,już nigdy nie zniknie z map!
Bo jest nasza,
Bo jest wolna,
Bo na imię Polska ma!”
I chociaż ZWYCIĘSKA- nie zwalnia Nas od pisania i tworzenia Jej nowej, wspólnej historii. Tym, którzy „ myślą o Polsce z dumą i śpiewają o Niej głośno, mówią zawsze pięknie i czule: Moja kochana Polsko”-i tym, którzy stoją na straży szlachetnej polskości- p.Dyrektor., Nauczycielom, Wychowawcom i Uczniom – zasłużenie dziękujemy! Dziękujemy za porywające chwile niezwykłego patriotyzmu, wzory pięknych postaw i…otwarcie serc, „gdzie zawsze każdy cząstkę swej Ojczyzny znajdzie”!