„Nie skacz w biegu, imię Dawida.
Tyś jest imię skazujące na klęskę,
nie dawane nikomu, bez domu,
do noszenia w tym kraju zbyt ciężkie”.
W. Szymborska
27 kwietnia w naszej szkole miało miejsce podsumowanie Projektu Krokus. Data ta nie została wybrana przypadkowo. Przez cały kwiecień mieliśmy okazję obserwować, jak przed budynkiem szkoły kwitły, zasadzone przez uczniów klasy piątej i klas szóstych żółte krokusy. Byliśmy niezmiernie dumni, patrząc jak wszystkie krokusy posadzone w listopadowym chłodzie pięknie zakwitły. W kwietniu przypadała także 74. rocznica wybuchu powstania w getcie warszawskim. Łącząc te dwa wydarzenia, które upamiętniają ofiary Holokaustu, uczniowie mogli poznać wiadomości na temat zbrodni hitlerowskich, dokonanych na narodzie żydowskim.Holokaust to jeden z najbardziej haniebnych i tragicznych rozdziałów w historii. W czasie II wojny światowej ludność żydowska z całej Europy przewożona była do obozów, w których była zabijana bądź ginęła w wyniku głodu i wycieńczenia. Uczniowie w niezwykłym skupieniu wysłuchali słów nauczyciela niejednokrotnie wyrażając dezaprobatę wobec minionych wydarzeń. Następnie mieli okazję zobaczyć film dokumentalny „W imię ich matek – historia Ireny Sendlerowej”. W filmie przedstawiona została historia niezwykłych kobiet, które na czele z Ireną Sendler, narażając swoje własne życie, ratowały żydowskie dzieci wyprowadzając je z warszawskiego getta. Wywiady z Ireną Sendler i jej współpracownicami, a także obrazy warszawskiego getta z wszechobecnym okrucieństwem wywarły ogromne wrażenie na uczniach. Zdając sobie sprawę, że nie mieli oni wpływu na wydarzenia sprzed ponad 70 lat, mieli możliwość przedstawić i wykrzyczeć swój sprzeciw przeciwko Holokaustowi. NIE DLA HOLOKAUSTU – taki był temat prac uczniowskich. Tworzone w grupach plakaty przedstawiały wartości moralne, ważne dla współczesnego ucznia i hasła będące zaprzeczeniem Holokaustu.Celem Projektu Krokus było przypomnienie i upamiętnienie półtora miliona żydowskich dzieci zamordowanych w wyniku Holokaustu oraz tysiąca innych dzieci, które stały się ofiarami nazistów. Patrząc, jak kwitły nasze krokusy i jak zaangażowani byli nasi uczniowie jesteśmy pewni , że pamięć o ofiarach Holokaustu nigdy nie zaginie.
A.Prorok